zondag 14 februari 2016

prentje en geluk

Ik geloof dat er twee soorten geluk zijn. Je hebt het Kleine Geluk en het Grote Geluk.
Het onderscheid is heel eenvoudig: het Kleine Geluk gaat over Dingen, het Grote Geluk over Verbinding.

Klein Geluk is bijvoorbeeld een nieuw keukenblad (waarvan ik u graag het eindresultaat had laten zien maar het stucwerk erachter is nog niet droog - en ik wil graag voor één keer verstandig zijn en wacht dus nog even met verven). 
Groot Geluk is het stralende gezicht van mijn vader als ik de zaal op kom lopen en hij me 'ontdekt'.

Er is nog een verschil; het effect van Klein Geluk ebt na een tijdje weer weg. Geweldig, die nieuwe jas/auto/poster, maar op een gegeven moment wordt het weer 'gewoon' en zie je het niet meer. 

Het Grote Geluk wordt opgeslagen van binnen. Ook fijn: het kan worden opgeroepen op momenten dat het nodig is; de uitwerking is oneindig.
En het moment van Verbinding speelt een ondergeschikte rol. Dat kan een minuut zijn geweest, twaalf dagen, of tien jaar. Het zit daarna voor altijd in je systeem.

Voorbeeldje. De afgelopen dagen maakte ik niet-zo-nette-en-opvoedkundige-gebaren als het over Valentijnsdag ging - de Zwarte Dag van Alle Singles.
Tot ik dit hartje op mijn kussen vond. Getroffen keek ik Zoon aan. Gevoed door dit effect van naastenliefde gooide hij er nog een schepje bovenop.

'Als ik een wens voor een ander zou mogen doen, zou ik wensen dat C (= beste vriendje) meer vrienden zou maken op school. En dat hij zich beter zou kunnen vermaken als hij alleen is.
En als ik dan nog een wens zou mogen doen, zou ik wensen dat jij De Ware vond.

Maar als tweede wens dus, want volgens mij heeft C die vrienden harder nodig dan jij De Ware.'