donderdag 22 december 2011

prentje en de kerstkaarten, deel 3

Overwegend positieve reacties op mijn zelfontworpen kerstkaart, gelukkig. Zowel hier als op mijn werk.

Ik hoorde wel een paar keer van mensen dat ze een beetje moesten wennen, omdat het niet zo 'des prentje' is, zo'n strakke kaart. Voor deze mensen, en ook voor al die andere geweldige, enthousiaste, stimulerende bloglezers: de eerste versie van de kerstkaart. Waarvoor ik een kerstboekje gebruikte uit 1949 dat ik ooit op een kofferbakmarkt heb gevonden, en een foto van mij als baby met mijn lieve papa. Die foto op de kaart was een beetje uit nood geboren, omdat ik op Istock niet de jaren '70 kerstfoto kon vinden, die precies de juiste sfeer had.

Zal ik jullie al liefdevolle en warme kerstdagen wensen? En een creatief 2012? Betekent dit dan dat ik niet meer kan bloggen in de kerstvakantie? En aan wie moet ik dan mijn verhalen kwijt over de rare uitstapjes en het kerstdiner met mijn lieve, maar beetje vreemde familie?

Voor nu dan toch maar alvast: prachtige dagen toegewenst. En bedenk, het loopt toch zoals het loopt. Vaak gaat het niet zoals je van te voren had gedacht, gedroomd, gehoopt of gefantaseerd.

Of is dat alleen bij mij zo?

3 opmerkingen:

  1. Ha, dat is zeker niet alleen bij jou alleen maar zo! Daarom heb ik altijd maar weinig verwachtingen van wat dan ook. En dat klinkt erger dan dat het is ;)
    Jij ook alvast goede dagen met de vreemde familie en ik ga er vanuit dat de envelop dit jaar nog bij je aankomt :)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dit is ook een mooie kaart. Heel anders. Je bent van alle markten thuis!

    En nee, dat is niet alleen bij jou zo ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Nee, heel herkenbaar. Loslaten en aanvaarden, juist tijdens kerstdagen.

    BeantwoordenVerwijderen